ویلیام دوپلسی و تبدیل شدن به یک آدم‌ربای بروکر ارز دیجیتال

ترکیبی از سبک زندگی پرجوش و خروش و نظریه‌های توطئه، پسر یک مدیر سرمایه‌گذاری را به جرم خشونت‌آمیز سوق داد.

ویلیام دوپلیسی در خانواده‌ای پرنعمت به دنیا آمد، اما هرگز در این چارچوب جا نمی‌شد. گزارشی اخیر از NY Magazine جزئیات می‌دهد که چگونه پسر یک مدیر سرمایه‌گذاری به زندگی پر از مهمانی با مصرف مواد مخدر، پارانویا ناشی از نظریه‌های توطئه و تلاش‌های ظاهری باطله‌مندی متوسل شد.

دوپلیسی که در گرینویچ، کانکتیکات به دنیا آمده و همسایه میلیاردر ری دالیو بود، پسر بزرگ یک مدیر سرمایه‌گذاری متخصص در بدهی‌های دچار مشکل بود. در اوایل نوجوانی، زندگی‌اش به هرج و مرج تبدیل شده بود. پس از آنکه به طور مظنون به طعمه قرار دادن یک فروشنده مواد مخدر، از دبیرستان خصوصی خود در استمفورد کنار گذاشته شد، پدرش او را به چین فرستاد.

او هیچ استعداد خاصی برای دانشگاه نداشت و پس از یک سال مهمانی سنگین و حضور حداقلی، از دانشگاه بارد اخراج شد. او بعدها در میان شایعاتی درباره خشونت‌های لحظه‌ای، سوء مصرف مواد و ارتباطات باندی، از دانشگاه تولین فراموش کرد.

در سال 2018، پس از اینکه به دنیای کریپتو علاقه‌مند شد، سعی کرد خود را بازآفرینی کند. پس از کاهش درآمد پدرش، این دو نفر به سوییس نقل مکان کردند و امیدوار بودند با استفاده از سبک زندگی لوکس خود، سرمایه‌گذاران را به صندوق سرمایه‌گذاری خود جذب کنند.

شکست بزرگ آنها پس از سرمایه‌گذاری 2 میلیون دلاری راجر ور، معروف به "آقای بیت کوین"، به وقوع پیوست. با حمایت او، آنها به سرعت 20 میلیون دلار دیگر از مدیر دارایی‌های سوئیسی، کوپرنیکوس، جذب کردند. به گفته برخی منابع، آنها بیش از 100 میلیون دلار برای تأمین هزینه‌های extravagant خود جمع‌آوری کردند. تا سال 2020، طرح آنها به هم ریخت و آنها کشور را ترک کردند.

مانفیست دوپلیسی و آدم‌ربایی‌های کریپتو

تا سال 2024، دوپلیسی با جان وولتز، یک میلیاردر گوشه‌گیر و یک معدن‌کار اولیه بیت کوین (BTC) ملاقات کرد. دیدگاه وولتز، که حول امنیت سایبری و خودکفایی می‌چرخید، به نظر می‌رسد که بر دوپلیسی تاثیر گذاشته است. در مهمانی‌های پرشورشان، حالا تجهیزات نظامی، عینک‌های دید در شب را به کار می‌بردند و اسلحه‌ها را به نمایش می‌گذاشتند.

این دو نفر همچنین یک مانفیست ایجاد کردند که طرحی برای دوستیابی با سرمایه‌گذاران ثروتمند کریپتو، تحقیق بر روی آنها و سرقت دارایی‌های کریپتوی آنها را شامل می‌شد. آنها این کار را به عنوان مبارزه‌ای علیه "بیگانگان شرور" که supposedly به ایالات متحده نفوذ کرده و بر روی آمریکایی‌ها جاسوسی می‌کنند، توجیه کردند.

یکی از این "بیگانگان شرور" مایکل کارتوران، یک برنامه‌نویس ایتالیایی بود که 30 میلیون دلار دارایی کریپتو داشت. دوپلیسی و وولتز کارتوران را با وعده یک همکاری تجاری و زندگی پر از مهمانی در خانه 75,000 دلاری خود در نولیتا نیویورک فریب دادند.

به زودی پس از آن، آنها با استفاده از تکنیک‌های آزاردهنده کارتوران را مورد آزار قرار دادند که به تدریج شدیدتر شد. او شلاق زده شد، با دستگاه صاعقه‌زنی شگفت زده شد و سوزانده شد، همه اینها به ظاهر در تلاش برای وادار کردن او به افشای کلیدهای کریپتوی خود بود.

این آزارها غالباً در حضور مهمانان، اکثراً زنان جوان که هدیه‌های گران‌قیمت می‌گرفتند، انجام می‌شد. در حالی که برخی مهمانان قادر به درک شدت وضعیت نبودند، دیگران کارتوران را به عنوان "شکسته" توصیف کردند. در 22 مه، کارتوران از خانه فرار کرد، خونین و برهنه پا، و داستان خود را به یک پلیس ترافیک گزارش داد. دوپلیسی و وولتز بعدها با اتهاماتی مواجه شده و اکنون در حال محاکمه هستند.