چرا اتریوم را «نفت دیجیتال» می‌نامند؟ بررسی نقش کلیدی ETH در آینده بلاکچین
اتریوم (ETH) در سال‌های اخیر توسط حامیانش به «نفت دیجیتال» تشبیه شده است؛ مفهومی که نقش حیاتی آن را در اقتصاد رمزارزها نشان می‌دهد، ولی این تشبیه به‌طور کامل دقیق نیست.
ویوک رامن، هم‌بنیان‌گذار کمپانی اترالایز (Etheralize)، در ژانویه پروژه‌ای را برای معرفی اتریوم به بازار وال‌استریت آغاز کرد که شامل آموزش، بازاریابی و ترویج این پلتفرم است.
رامن می‌گوید همان‌طور که بیتکوین به‌خاطر محدودیت عرضه به «طلای دیجیتال» معروف شده، اتریوم هم به‌دلیل کاربرد گسترده‌اش در انجام تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند، مانند سوخت نظام زیستی عمل می‌کند.
ولی برخلاف نفت که با بالا رفتن تقاضا تولیدش بیشتر می‌شود، عرضه اتریوم سالانه فقط تا سقف ۱.۵ درصد بالا رفتن می‌یابد. همچنین بخشی از کارمزد تراکنش‌ها در اتریوم سوزانده می‌شود که باعث نزول عرضه آن می‌گردد.
دنی رایان، هم‌بنیان‌گذار دیگر اترالایز، اشاره می‌کند که این مدل عرضه، قابلیت پیش‌بینی بالایی دارد. تفاوت مهم دیگر این است که نفت بهره‌وری ندارد، ولی اتریوم استیک‌شده سالانه حدود ۳ درصد بهره‌وری ارائه می‌کند.
با توسعه توکنیزه‌سازی دارایی‌های دنیای واقعی مانند سهام و اوراق قرضه، موسسات مالی امکان دارد بیش از پیش به استفاده از بلاکچین اتریوم روی بیاورند؛ روندی که می‌تواند تحت اثر سیاست‌های دونالد ترامپ قرار گیرد.
هم‌اکنون کمپانی‌هایی مانند بلک‌راک (BlackRock) و فرانکلین تمپلتون (Franklin Templeton) صندوق‌هایی بر بستر اتریوم توکنیزه کرده‌اند.
رامن معتقد است اگر دارایی‌های جهانی توسط نهادهای مختلف به شکل نشان درآیند، تنها دارایی بی‌طرفی که می‌تواند همه را به هم متصل کند، اتریوم خواهد بود و این دقیقاً همان نقشی است که نفت در اقتصاد بین‌المللی ایفا می‌کند.
