ناکارآمدی «ایستا» برای دامنه نوسان

با توجه به ریسک سیستماتیک که از حوزه نظامی، سیاسی و ژئوپلیتیک وارد شده، نه تنها بورس، بلکه سایر بازارهای جهان و منطقه را متاثر کرده است. با این همه می‌توان به جای استفاده از ابزارهای پوشش ریسک مانند آپشنها و سایر ابزارهای مالی، کارکرد کم اثری دارد محدود کردن داتمنه نوسان یا بالا رفتن حجم مبنا به منظور پیشگیری از افت نرخ سهام یا شاخص.

این راهکار موقتی است و در مقابل جایگاه نرخ زمانی اصولی خواهد بود که تابع یک نظام از پیش تعیین شده که از اذهان عمومی به آن عادت دارد مانند همان نرخ ۶ یا ۷ درصد. گرچه شاید خریدار خرد را این افت و خیز بیشتر نگران کند اما خریداران را ترغیب می‌کند. دلواپسی مسئولان از نزول قیمتها است اما گاهی جلوی بالا رفتن آن را می‌گیرند.

حتی انگیزه سفته بازی را هم در بازار به شدت مخدوش می‌کنند به نحوی که اگر کسی یک درصد منفی بخرد حداکثر حاشیه سود بسیار کمی به فرض توسعه یک درصدی خواهد داشت. به همین دلیل صف خرید کوچک می‌شود. به هر روی این روش ایستا حداکثر عمری محدود می‌تواند داشته باشد و امکان دارد تنش‌های موجود در خاورمیانه طولانی‌  شوند و یا بر شدت آنها هم افزوده شود.

من فکر می‌کنم فرایند فعلی می‌تواند بازنگری شود و از دامنه متوازن نامتقارن استفاده شود. با این همه به نظر می‌رسد رویکرد مسئولان صرفا ساماندهی است. شخصا این روش را روش مناسبی برای پشتیبانی از بازار و ارتقا نمی‌دانم.

اگر ما از ابزارهای بهتر و متونع‌تر استفاده می‌کردیم این دلواپسی ها نبود. اما اگر نام آن را ناچاری بگذاریم از سر اجبار به این اقدام دست زدند. متاسفانه از این ابزار امروز به خوبی استفاده نشد. به نظر من روش صحیح یعنی نامتقارن -۱ تا ۶ درصد مثبت منطقی تر و مثمر ثمر تر خواهد بود.

تحلیل‌گر بورس