بازده اوراق قرضه آمریکا در آستانه قله ۱۸ ساله؛ دلواپسی از بدهی جهانی

بازده اوراق خزانهداری بلندمدت آمریکا به نزدیکی بالاترین لایه ۱۸ ساله رسیده است، در حالی که دلواپسیها راجع به بدهیهای حاکمیتی جهانی عمیقتر میشود و اعتماد به پناهگاههای امن مالی متعارف را به چالش میکشد.
در این هفته، بازده اوراق خزانهداری آمریکا به آستانههای بحرانی نزدیک شد: اوراق ۳۰ ساله برای نخستین بار در ۱۶ سال اخیر به طور موقت از ۵ درصد فراتر رفت که تحت اثر تصمیم مؤسسه مودیز برای نزول رتبه اعتباری آمریکا به Aa1 بود و دلواپسیها راجع به ثبات مالی را تشدید کرد. بازده اوراق ۱۰ ساله حدود ۴.۴۸۳ درصد در نوسان بود، در حالی که اوراق کوتاهمدتتر توجه محدودتری را جلب کردند که بیانگر احتیاط سرمایهگذاران است.
با اینحال، پژواک اکتبر ۲۰۲۳، زمانی که بازده ۵ درصدی اوراق ۱۰ ساله پیش از یک افت طولانیمدت بازار سهام رخ داد، معاملهگران را به انتظار آشفتگی واداشته است. علاوه بر این، شکافهای جهانی گستردهتر شده است: بازده اوراق قرضه ۴۰ ساله دولت ژاپن به بالاترین لایه خود از سال ۲۰۰۷ رسید، در حالی که مقامات، فشارهای مالی را با یونان در سال ۲۰۱۱ مقایسه کردند. بازده بلندمدت اروپا نیز به طور مشابه بالا رفته که بیانگر فشارهای سیستمی است.
گزارشها حاکی است که سرمایه به سمت اوراق خزانهداری ۳ تا ۶ ماهه در حرکت است و سررسیدهای طولانیتر را در میان انتظارات محدودیت پولی مداوم کنار میگذارد. تنظیمکنندگان همچنین بافرهای نقدینگی و تعدیلات بانکی را برای نزول مواجهه با مدت زمان به کار گرفتهاند، ولی تردیدها همچنان باقی است. داراییهای به اصطلاح بدون ریسک اکنون دارای بدهیهای پنهان هستند که اشتها برای طلا، بیت کوین (BTC) و سهام منتخب را برمیانگیزند. روکش دفاعی پورتفوی کلاسیک ۶۰/۴۰ با نفوذ عدم قطعیتهای حاکمیتی در سرمایهگذاریهای اصلی، ضعیفتر میشود.
منتقدان استدلال میکنند که راهحلهای مالی بدون پشتیبانی فوقالعاده بانک مرکزی دستنیافتنی باقی میماند. بالا رفتن ناگهانی بازده در آوریل که توسط اختلافات تجاری برانگیخته شد، نیاز به معکوس کردن تعرفهها برای تثبیت اعصاب داشت که تعادل شکننده اقتصاد را نشان میدهد. با فرسایش اعتماد به ضمانتهای حاکمیتی، بازارها به طور فزایندهای به سمت ابزارهایی که خارج از سیستم تصور میشوند، تغییر جهت میدهند.
در حالی که بازده ۱۰ ساله محدوده ۴.۵ درصد را آزمایش میکند، مواضع دفاعی توصیه میشود. اوراق قرضه اکنون پیامی روشن منتشر میکنند: این آشفتگی نه هرج و مرج گذرا، بلکه بازنگری عمیق در مدلهای توسعه مبتنی بر بدهی است. یک معضل پیچیدهتر از دوران کووید-۱۹ ناشی میشود، زمانی که غولهای بانکی آمریکا اوراق بدهی بلندمدت را انباشته کردند، قماری که اکنون آنها را با کسریهای کاغذی عظیم آزار میدهد.
اگر قیمتهای بهره به روند صعودی خود ادامه دهند، این موسسات در خطر گرفتار شدن در یک بنبست مالی هستند، مگر اینکه نجاتی توسط فدرال رزرو سازماندهی شود.