ویتالیک بوترین خواستار راهحلهای کیفپولی برای حل مشکل از دست رفتن ارزهای دیجیتال، نه فقط سرقت، شد.

بر اساس گفتههای ویتالیک بوتیرین، یکی از بنیانگذاران اتریوم، در حالی که سرقت معمولاً در بحثهای امنیتی ارزهای دیجیتال مطرح میشود، بسیاری از مردم به دلیل سهلانگاری و حوادث، مقادیر قابل توجهی از ارزهای دیجیتال خود را از دست میدهند و راهحلهای کیف پول باید به این خطرات نیز توجه کنند.
بوتیرین در پست اخیر خود در X به توجه جامعه ارزهای دیجیتال اشاره کرد که بسیاری از مردم ارزهای دیجیتال خود را به دلیل از دست دادن واقعی (به دلیل فراموشی رمز عبور، اشکالات نرمافزاری یا گم شدن دستگاهها) از دست میدهند و نه صرفاً به دلیل سرقت. در حالی که گفتگوها در مورد تقلبهای ارزهای دیجیتال به ویژه در پی سرقت 1.5 میلیارد دلاری از Bybit بسیار فراوان بود (با این حال، صرافی این خسارت را کاملاً از طریق وامها، سپردههای نهنگها و خریدهای اتریوم جبران کرد)، بوتیرین تأکید کرد که از دست دادن واقعی ارز دیجیتال در بحثهای امنیتی نادیده گرفته میشود. او اضافه کرد که راهحلهای امنیتی کیف پول باید تمام اشکال از دست دادن را در نظر بگیرند، نه فقط هک کردن.
یکی از بارزترین و غمانگیزترین نمونههای از دست دادن ارز دیجیتال، مورد جیمز هاولز است، که هارد دیسک او شامل 8000 بیت کوین (BTC) که اکنون ارزش آن به صدها میلیون پوند میرسد، در سال 2013 بهطور تصادفی توسط شریک سابقش دور انداخته شد. به نظر میرسد که هارد دیسک به یک محل دفن زباله متعلق به شورای شهر نیوپورت ختم شده است. با وجود اقدامات قانونی، هاولز نتوانست دستگاه را بازیابی کند. اکنون با بسته شدن محل دفن زباله در دو سال آینده، هاولز گزینههای خود را بررسی میکند: او ممکن است یا به دنبال پروندهای در دادگاه تجدیدنظر برود یا تلاش کند تا با کمک سرمایهگذاران، سایت را خریداری کند. برای هاولز، بازیابی کیف پول دیجیتالاش به مأموریت زندگیاش تبدیل شده است. هاولز گفت: “این مبارزه 9 تا 5 من است – تا زمانی که 620 میلیون پوند بیت کوین خود را پس نگیرم، متوقف نخواهم شد.”
وضعیت هاولز نمونهای افراطی است اما مسألهای بزرگتر را برجسته میکند. از دست دادن ارز دیجیتال به دلیل سهلانگاری یا حوادث، بهمراتب غیرمعمول نیست. بر اساس گزارش Chainalysis در سال 2020، تقریباً 20% از بیت کوینهای استخراج شده در آن زمان به دلیل زندانی شدن در کیف پولهایی که سالها هیچ حرکتی نداشتهاند، “گمشده” در نظر گرفته میشدند (آمارهای جدیدتر به راحتی در دسترس نیستند).
این را گفت، موارد نادری از بازیابی وجود دارد. یکی از این نمونهها مربوط به استیفان توماس است که به مدت 11 سال نتوانست به هارد دیسک IronKey خود که شامل 7002 BTC بود، دسترسی پیدا کند، زیرا رمز عبور را فراموش کرده بود. با این حال، او توانست با کمک هکر جو گرند و محقق امنیتی برونو رکیائو دا کونیا که یک رویکرد جدید برای破解 رمز عبور با تحلیل نرمافزاری که برای تولید آن استفاده شده بود، توسعه داد، آن را بازیابی کند.
با وجود داستانهای موفقیت گاه و بیگاه، واقعیت این است که بازیابی ارز دیجیتال دشوار است. همانطور که ویتالیک به آن اشاره کرد، صنعت باید نه تنها بر جلوگیری از هکها تمرکز کند، بلکه همچنین باید اطمینان حاصل کند که کاربران میتوانند در صورت از دست دادن به دلیل حوادث یا خطای انسانی، ارز دیجیتال خود را بازیابی کنند.