حذف خودکار اهرم در بازارهای معاملاتی؛ کابوس تریدرها در زمان ریزش بازار

داگ کالکیت (Doug Colkitt)، بنیان‌گذار پلتفرم امور مالی بدون مرکزیت اَمبینت فایننس (Ambient Finance)، در رشته‌توییتی در پلتفرم ایکس (X) توضیح داد که مکانیزم حذف خودکار اهرم یا Auto-Deleveraging (ADL)، آخرین سد دفاعی در خرید و فروش پرپچوال است که در شرایط بحرانی برای حفظ تراز مالی صرافی فعال می‌شود.

او ADL را ترمز اضطراری بازار اهرمی توصیف کرد. این ابزار زمانی فعال می‌شود که لیکوییدیشن‌های سنگین باعث از بین رفتن عمق بازار و منابع اقتصادی صرافی شوند. در چنین وضعیتی، پوزیشن‌های برنده و در سود به‌صورت جزئی بسته می‌شوند تا بدهی‌های زیان‌دیده‌ها پوشش داده شود.

کالکیت این فرآیند را این گونه تشبیه کرد:

وقتی هیچ‌کس داوطلب خروج نمی‌شود، مجبورند کسی را از هواپیما پیاده کنند. در بازار پرپچوال نیز وقتی صندوق‌های بیمه و نقدینگی پاسخ‌گو نیستند، ADL به‌طور خودکار فعال می‌شود تا از ورشکستگی جلوگیری کند.

به گفته او، بازارهای معاملاتی هنگام اجرای ADL بر اساس سه عامل تصمیم می‌گیرند: سود تحقق‌نیافته، میزان اهرم، و اندازه موقعیت. به این ترتیب، حساب‌های بزرگ‌تر و پرسودتر معمولاً نخستین قربانی این مکانیزم هستند.

کالکیت تأکید کرد که ADL پدیده‌ای نادر است و در شرایط عادی، صندوق‌های بیمه و نقدینگی کافی مانع اجرای آن می‌شوند. ولی وجود این سیستم، شرط لازم برای حفظ بازارهای اهرمی با قراردادهای بدون انقضا است. این ابزار گاهی خرید و فروش در سود را هم گاهی قربانی می‌کند تا کل سیستم از فروپاشی نجات یابد.